Ένα σπάνιο χριστουγεννιάτικο δώρο σε δύο μικρά παιδιά και δύο ενήλικες χάρισε με το θάνατό του ένα 5χρονο αγοράκι στη Βρετανία, οι γονείς του οποίου βρήκαν το κουράγιο να δωρήσουν όσα όργανά του μπορούσαν να μεταμοσχευθούν.
Η καρδούλα του μικρού Λούκα Τζιοβανίνι μεταμοσχεύθηκε σε ένα κοριτσάκι ηλικίας μόλις 2 ετών, που για πρώτη φορά στη σύντομη ζωή του κατόρθωσε να πάει σπίτι της. Το κοριτσάκι είχε γεννηθεί με σοβαρό καρδιολογικό πρόβλημα και αργοπέθαινε σε ένα βρετανικό νοσοκομείο.
Σε ένα άλλο νοσοκομείο της χώρας, ένα αγοράκι ηλικίας 2 ετών κατόρθωσε να φάει και να πέψει φυσιολογικά την τροφή του, επίσης για πρώτη φορά στη ζωή του. Το αγοράκι έλαβε τα έντερα, το ήπαρ και το πάγκρεας του Λούκα.
Οι ενήλικες ασθενείς δέχτηκαν τους νεφρούς του άτυχου μικρούλη και είναι μια 35χρονη μητέρα δύο παιδιών και ένας 34χρονος άντρας.
Οι γονείς του Λούκα - η 35χρονη Βίκι και ο 38χρονος Ρένζο - μίλησαν στην βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» για την τραγωδία που χτύπησε ξαφνικά την οικογένειά τους και για το κουράγιο που παίρνουν γνωρίζοντας ότι κάπου στην χώρα τους η καρδιά του εξακολουθεί να χτυπάει.
Καμία προειδοποίηση
Ο Λούκα ζούσε στο Στόκπορτ του Τσέσαϊρ και πέθανε πριν από ακριβώς ένα μήνα - την Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011.
Ήταν ένα έξυπνο, χαρούμενο, εξωστρεφές αγοράκι, που λάτρευε το κολύμπι και την ενόργανη, και δεν έπασχε από κανένα απολύτως νόσημα.
Δύο μέρες πριν από τον θάνατό του είχε λίγα δέκατα και έκανε έμετο, αλλά την παραμονή έδειχνε υγιής. Παρ’ όλα αυτά, οι γονείς του τον κράτησαν στο σπίτι - και κάποια στιγμή απλώς κατέρρευσε, για να μην συνέλθει ποτέ.
Όπως διαπίστωσαν οι γιατροί, υπέστη μαζική, καταστροφική βλάβη στον εγκέφαλο η οποία πιστεύουν – αλλά αυτό δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη - πως προκλήθηκε από κάποια μυστηριώδη λοίμωξη του εγκεφάλου.
Πριν καν πουν στους γονείς του πως το παιδάκι ήταν εγκεφαλικά νεκρό, η Βίκι και ο Ρένζο είχαν αποφασίσει πως θα δωρήσουν τα όργανά του για να σώσουν κάποιες άλλες ζωές. Και τώρα, μόλις λίγες εβδομάδες έπειτα από τον χαμό του, λένε πως νιώθουν μεγάλη ανακούφιση που το έκαναν.
«Στείλαμε τα όργανα του Λούκα με αγάπη σε όσους τα έλαβαν», δηλώνουν στην εφημερίδα. Και προσθέτουν πως βγαίνουν τόσο νωρίς και μιλούν για την τραγωδία τους, για να ενισχύσουν την ιδέα της δωρεάς οργάνων.
«Δεν υπάρχουν λόγια για να εκφράσουμε την οδύνη μας από το θάνατο του πολύτιμου γιου μας, ούτε για να εξηγήσουμε πόσο πολύ μας λείπει», λέει ο Ρένζο. «Μας παρηγορεί όμως το ότι, χάρη στην απόφασή μας, κάποιες άλλες οικογένειες γλίτωσαν την αγωνία που εμείς περνάμε τώρα. Ο Λούκα ήταν ένα γενναιόδωρο, γεμάτο αγάπη μικρό αγόρι και είμαστε σίγουροι πως επικροτεί την απόφασή μας».
Σπάνιοι δότες τα παιδιά
Αν η εξεύρεση ενός μοσχεύματος αποτελεί αληθινό γολγοθά για τους ενήλικες, αυτή για τα παιδιά είναι ακόμα πιο δύσκολη. Παρ’ ότι τα μικρά παιδιά έχουν προτεραιότητα στις λίστες αναμονής και όταν είναι δυνατόν τους μεταμοσχεύονται όργανα ενηλίκων, υπάρχει χρόνια έλλειψη μοσχευμάτων από μικρούς δότες.
«Η δωρεά οργάνων από παιδιά είναι αρκετά σπάνια», λέει η κυρία Ρέιτσελ Ρόουσον, η εξειδικευμένη στην δωρεά οργάνων νοσηλεύτρια που έδρασε ως συντονίστρια στην μεταμόσχευση των οργάνων του Λούκα.
«Όταν ένας γονιός χάνει το παιδί του, πονάει τόσο πολύ που δεν αντέχει καν στη σκέψη ότι θα δωρήσει τα όργανά του. Το ότι η οικογένεια του Λούκα έκανε αυτή την υπέρβαση είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο».
Μέσα σε 24 ώρες
Εκείνο το πρωινό της Δευτέρας που άρχισαν όλα, τίποτα δεν προμήνυε το κακό που θα ξεσπούσε. Η Βίκι αγκάλιασε το γιο της, του έδωσε ένα φιλί και έφυγε για το γραφείο, αφήνοντάς τον στο σπίτι με τον Ρένζο και τον μικρότερο γιο τους, τον δίχρονο Λέο.
«Δούλευα στο λάπτοπ στην κουζίνα και πήγαινα συχνά να τον ελέγχω στον καναπέ όπου είχε ξαπλώσει», λέει ο Ρένζο. «Φαινόταν καλά, αλλά στις 11.35’ τον άκουσα να φωνάζει και όταν όρμησα στο δωμάτιο τον βρήκα να κάνει σπασμούς, με τα μάτια ορθάνοιχτα αλλά δίχως να βλέπει».
Λίγη ώρα αργότερα, το παιδί έχει μεταφερθεί στο νοσοκομείο, με τους γιατρούς να πιστεύουν πως έχει πυρετικούς σπασμούς και θα γίνει καλά. Η Βίκι, όμως, που έτρεξε κοντά του μόλις την ειδοποίησε ο σύζυγός της, ξέρει πως τα πράγματα δεν είναι διόλου έτσι.
«Τα πανέμορφα μπλε ματάκια του ήταν ανοιχτά, αλλά δεν υπήρχε τίποτα σε αυτά», λέει. «Είχαμε στην οικογένειά μας κάποιον που είχε πάθει εγκεφαλική βλάβη και η έκφρασή του ήταν ακριβώς η ίδια. Μετά από μία ώρα τα μάτια του έκλεισαν. Δεν ξανάνοιξαν ποτέ».
Καθώς οι ώρες περνούσαν και οι σπασμοί του Λούκα συνεχίζονταν, οι γιατροί του προκάλεσαν τεχνητό κώμα για να τους σταματήσουν και να ξεκουραστεί ο εγκέφαλός του.
Στις 7 το πρωί της Τρίτης η κατάσταση του Λούκα παρουσίασε ραγδαία επιδείνωση και οι γονείς του ενημερώθηκαν πως οι κόρες των ματιών του, που έως τότε αντιδρούσαν στο φως, είχαν πλέον ακινητοποιηθεί – ένδειξη πως το παιδί είχε εγκεφαλική βλάβη.
Δύο ώρες αργότερα, όταν πια του έκαναν κάποιες εξετάσεις, οι γιατροί τους είπαν τα νέα που έτρεμαν: το παιδί ήταν απίθανο να τα καταφέρει. Όταν ο Ρένζο και η Βίκι έμειναν μόνοι, εκείνη του είπε πως θέλει να δωρήσουν τα όργανά του - και εκείνος αμέσως συμφώνησε.
Η λήψη των οργάνων άρχισε στις 10 το βράδυ της Τρίτης - και στις 2 Δεκεμβρίου το κοριτσάκι που έλαβε την καρδιά του εκείνη τη νύχτα, πήρε εξιτήριο από το νοσοκομείο όπου είχε περάσει όλη του τη ζωή.
«Το δύσκολο ήταν να τον αποχαιρετήσουμε», λέει ο Ρένζο. «Καθώς περνούσε η ώρα που τον είχε η Βίκι αγκαλιά, νόμιζα ότι δεν θα μπορούσε ποτέ να τον αφήσει». Όσο για τον ίδιο, «στο τέλος του είπα ότι τον αγαπάω μέχρι την αιωνιότητα κι ακόμα παραπέρα, όπως ακριβώς του έλεγα κάθε βράδυ πριν κοιμηθεί»...